به دست نقالان خواهم سپرد

چون صیادی بد اقبال به خانه باز خواهم گشت

یاد م نرفته خواهش خاموشت

با چشمهای خسته ز تنهایی

دیشب خیال روی تو با من گفت

این روزها دوباره تو میایی

هنگام رفتن است

چشمانم را بستم و برگشتم

باور نمی کنم

هرگز...آری هرگز

دیشب تمام ستاره های پشت پنجره را

با دست خاموش کردم

وقتی شنیدم ماه را به اتاقت برده ای...

نیست در دنیا ز من بیچاره تر...نیست قلبی از دلم صدپاره تر

می دانم شبی باز خواهی گشت

و تمام کوچه های قلبم را

لبریز از عطر آمدنت خواهی کرد